بسیاری فروید را به عنوان پدر روانکاوی قلمداد میکنند. این لقب به خاطر مطالعات وی در حوزههای مهم روانشناسی است. در این کتاب فروید به مثابه یک روانکاو به ایراد نظریاتش میپردازد. این کتاب در اصل نقطه عطف شروع دومین انقلاب در تاریخ روانپزشکی مدرن و معرفیکننده نخستین روش تبیین شده رواندرمانی، تحت عنوان روانکاوی بود. مطالعه دقیق این اثر جهت ورود به قلمرو رواندرمانی، درکل، و روانکاوی، بهطور اخص، گامی الزامی و اجتنابناپذیر بوده و بمنزله سنگ بنای ابتدایی در برپایی تشکیلات عظیم و متنوع رواندرمانی است. بیماران مورد بحث در این کتاب در زمره ده بیمار مشهور تاریخ روانکاویاند که مطالعه سرگذشتشان بر هر کارآموزی در فن روانکاوی الزامی است.